Yine gece geldi
Kimilerine yalnızlık çöktü,
Yâda hep yalnızlardı
Ve sadece geceleri fark ediyorlardı bunu.
Gündüzleri sokakta yürürken,
Bir kâffede otururken
Yanımda bulunan 10larca belki 100lerce
Maske takmış insanı gerçek sayarak
Yalnız hissetmiyordum kendimi,
Ama hep yalnızdı insanlar
Ve bunu bir tek geceleri fark ediyordular.
Herkes geceden karanlıktan korkarken
Ben sıkı sıkıya bağlanıyordum gecelere
Karanlığa
Çünkü içinde tek bir ışık
Tek bir dost vardı
Kafamı gökyüzüne kaldırdığımda
Çocukluğumdan beri oradaydı
Beni dinleyen aydede
Hep oradaydı.
Bazen çok yorulduğundan olsa gerek
Saklanıyordu ama ben onun
Oralarda bir yerlerde olduğunu hep biliyordum.
Beni hiç yalnız bırakmadı
Beni hiç aldatmadı ay dede
İnsanlar gibi değildi o
Üşenmeden beni dinler
Işığı ile gecemi aydınlatır
Bana yeni düşünceler verir
Çoğu zaman içimdeki hüznü alır giderdi
Hüzünlerime eşlik eden, bir iki kadeh içkimle beraber.
Artık korkmuyorum hiçbir şeyden,
Ne yalan dolu dünyadan,
Ne sahte gülüşlü insanlardan.
Tek korkum var aydede bir gün beni bırakıp giderse buralardan…
